Wydanie aktualne

nr 1-2(19-20) 2015
dostępny w pdf, wydanie flash tutaj

Podręczniki, publikacje tematyczne,
wydawnictwa...

• Podręcznik do SOLIDWORKS 2014

Modelowanie powierzchniowe | Narzędzia do form | Rendering
i wizualizacje...

Wydania archiwalne

numer 1(18) 2014
dostępny w pdf, wydanie flash tutaj

numer 1(17) 2013
dostępny w pdf, wydanie flash tutaj

numer 1(16) 2012
dostępny
w archiwum

numer 1(15) 2011
HD dostępny
w archiwum

numer 4(14) 2010
HD już dostępny
w archiwum

numer 3(13) 2010
HD już dostępny
w archiwum

numer 2(12) 2010
dostępny
w archiwum

numer 1(11) 2010 dostępny
w archiwum

numer 9(10) 2009
już dostępny
w archiwum

numer 8(9) 2009
już dostępny
w archiwum

Wydanie specjalne
numer 7(8) 2009
już dostępny
w archiwum

Numer 6(7) 2009
już dostępny
w archiwum

Numer 5(6) 2009
już wkrótce dostępny
w archiwum

Numer 4(5) 2009
już dostępny
w archiwum

Numer 3(4) 2009
już dostępny
w archiwum

Numer 2(3) 2009
już dostępny
w archiwum


Numer 1(2) 2009
już dostępny
w archiwum


 Numer 0 (1) 2009
– dostępny
w archiwum

„(...) Nie istnieje jeden, idealny system CAD, zaspokajający potrzeby wszystkich inżynierów.
Ale idealnym systemem jest ten, który usprawnia projektowanie i pozwala nam nie tylko doskonalić się, ale także... zaspokajać nasze potrzeby i realizować marzenia.”

zasłyszane...

Obserwuj @CADblog_pl

Środa, 4.11.2009 r.

Bak motocykla cz. I

Zgodnie z wcześniejszymi „szumnymi zapowiedziami”, zaczynam dzisiaj nowy cykl. Dedykowany dla początkujących,
ale – z założenia – nie będący podręcznikiem projektowania, ani nawet „tutoriale”, chociaż liczę na to, iż okaże się pomocny...

Będzie to subiektywny zapis doświadczeń w zabawie z SolidWorks, zabawie rozpoczętej w zasadzie... z pominięciem samouczków (wykorzystanie wiadomości jedynie z pierwszej 30-minutowej lekcji i wcześniejszych doświadczeń własnych także z innymi systemami). Zabawie zmierzającej finalnie do stworzenia modelu 3D mojego „motocykla marzeń”, a w zasadzie – do odtworzenia jego konstrukcji. Zgromadziłem bowiem sporą ilość części pochodzących z różnych maszyn i spróbuję – równolegle wirtualnie i realnie – zebrać je w całość. Z pomocą SolidWorks i nie tylko...

Na pierwszy ogień – najbardziej charakterystyczna część maszyny. Długo poszukiwałem zbiornika paliwa nawiązującego swym kształtem do tego z legendarnego Triumpha Bonneville – i znalazłem. Prawdopodobnie jest to zbiornik pochodzący z poczciwej SHL, ale nie tym będziemy się teraz zajmować. Najważniejsze – z mojego punktu widzenia – są jego ogólne zarysy i fakt umieszczenia wlewu paliwa po prawej stronie. I chociaż sposób jego mocowania będzie wymagał dokonania pewnych przeróbek ramy, cel wizualny powinien zostać osiągnięty.

Uruchamiamy SW, wybieramy nowy dokument – Część i zaczynamy od Operacje – Wyciągnięcie dodania/bazy, ustawiamy widok na aksjonometryczny trójwymiarowy i wybieramy płaszczyznę prawą (widok z boku). Za pomocą Szkic – krzywa spline – narysowałem profil zbiornika paliwa (tutaj uwaga na marginesie – polecam kolejny raz książkę A. Wełyczko dotyczącą co prawda CATIA, ale mogącą oddać wielkie usługi chociażby przy pracy ze spline’ami).

Po sprawdzeniu jej wielkości narzędziem Inteligentny Wymiar i przy próbie jej modyfikacji, całość się... rozleciała. (Ciekawy efekt można uzyskać sięgając do zakładki Narzędzia – Wymiary – Całkowicie zdefiniuj szkic – i w okienku narzędzia wybierając Wszystkie elementy szkicu... vide rysunki poniżej...). Co zrobić, aby całość udało się proporcjonalnie przeskalować? Wystarczy wybrać zaznaczyć opcję „proporcjonalnie”... Jeśli będę chciał nasz profil zbiornika modyfikować w wybranych miejscach, zawsze można ten wskaźnik w opcjach naszego „splajna” wyłączyć.

Teraz wystarczy skorzystać z narzędzia „inteligentny wymiar”, wybrać skrajne punkty tworzące nasz splajn (i leżące mniej więcej na tej samej płaszczyźnie) i zadać wymiar. Cały szkic zostanie proporcjonalnie rozciągnięty. Klawiszem „F” wyśrodkujemy widok szkicu po jego przeskalowaniu na zadany wymiar.

Kolejne kroki na drodze do uzyskania modelu to Wyjście ze szkicu, Operacje, Wyciągnięcie dodania/bazy...  Proste? Wydaje się, że tak...

Aby nasz zbiornik był symetryczny, wybierzemy w polu Kierunek 1 opcję: Symetrycznie od płaszczyzny, a wielkość przesunięcia (tzw. głębokość) D1 = 290 mm (w najszerszym miejscu oryginalny bak ma ok. 28-29 cm)... Uwaga: na początku podałem odległość równą połowie zamierzonej szerokości, przekonany o tym, iż przesunięcie nastąpi właśnie o taką wielkość w każdym kierunku od płaszczyzny środkowej. Tymczasem uzyskujemy przesunięcie do zadanego wymiaru... Różnicę widać na kolejnych zrzutach.

Piękny, ale trochę... kanciasty. Posłużymy się „Zaokrągleniem” (z Operacji)... Zanim zaznaczę obszary, które chcę zaokrąglić, ustalę wielkość zaokrąglenia na powiedzmy 50 mm... Stały promień, obracając model klawiszami kursora – albo Asteroidem* – zaznaczam dwie krawędzie, trzy ściany... Zobaczmy efekt... Chyba nieźle...

Ale teraz trzeba dodać wypuszczenie wlewu, a u dołu – podobne, tyle że na wkręcenie filtra paliwa. A jeszcze przed nami wcięcie na ramę :)

Ustawiamy widok z góry, zaznaczamy płaszczyznę górną i polecenie Okrąg. Okazuje się, że... mamy problem. SW nie rozpoznaje naszej wyciągniętej powierzchni jako szkicu... Czyżby potrzebna była np. płaszczyzna pomocnicza?

Na drzewie operacji spróbowałem uaktywnić płaszczyznę górną... Teraz spróbuję narzędzia Szkic... Działa! Inteligentny wymiar (szybka kontrola linijką oryginału...) i ustawiam średnicę na 80 mm. Ok. A może jeszcze sprawdzimy odległości od krawędzi zbiornika, by być jak najbliżej oryginału? Z odległością od bocznej krawędzi nie ma problemu. A co z płaszczyzną przednią? Również nie. Inteligentny wymiar pozwoli nam w przyszłości na korektę zadanych parametrów...

I znowu Operacje – Wyciągnięcie dodania/bazy... Ocho, nie wyszedłem ze szkicu, zobaczymy, co będzie dalej...

Postępuję podobnie, jak poprzednio, pilnując, by wyciągnięcie wyszło o około 15 mm nad górną płaszczyznę zbiornika. Zastosuję najprostszą metodę, tzn. „od płaszczyzny szkicu” i „na odległość”... Dynamicznie zmieniające się wymiary podczas edycji modelu znakomicie to ułatwiają. I nie ma problemu. Odległość od płaszczyzny szkicu (czyli mojej powierzchni wyjściowej) wyniosła 108 mm (15 mm nad górną powierzchnię zbiornika).

Operacja zaokrąglenia do banał (poniżej)... Ciekawe, ile czasu zajęłoby mi to w BRL-CADzie... I czy potrafiłbym to wykonać...

I teraz już „z górki”. Operacja Wycięcia, dokonujemy wyboru płaszczyzny (odniesienia) lub elementu szkicu. Wybieramy widok z przodu, płaszczyznę przednią (płaszczyzny wskazujemy na drzewie operacji). Narzędzia, Elementy szkicu... Linia środkowa (może konstrukcyjna, nieskończenie długa... dlaczego by nie?). Rysujemy prostokąt ze środka... Operacje, Wyciągnięcie wycięcia... I zapędziłem się w tzw. kozi róg! Przecież wycięcie na ramę powinno przebiegać pod kątem, dokładnie tak jak w oryginale...

Spróbujmy zatem inaczej. Płaszczyzna prawa, na jej podstawie naszkicuję pochylony pod odpowiednim kątem (identycznym jak górna rura ramy motocykla) prostokąt, i dopiero z niego wykonam operację Wyciągnięcia wycięcia. Wyciągnięcie symetryczne od płaszczyzny, szerokość 70 mm (jak w oryginale). Udało się.

...może jeszcze "zamarkujmy" otwór wlewowy? Dlaczego nie...

A czy wykonałem to poprawnie, i czy sposób realizacji tego projektu odpowiada „zasadom sztuki”... to już pytanie do Państwa. W każdym razie...

Cdn.

Uwaga na marginesie: jak widać uzyskany kształt nadal jest... bryłą, pełną w środku. Nie mamy też wyprowadzonego gwintowanego otworu na zamocowanie kranika... I co z wizualizacją? To wszystko w kolejnych „odcinkach”. A także – o przesuwaniu wykonanych operacji w obrębie drzewa historii... 

| powrót do strony głównej |